Over een wikkeldeken en hoe ik dat maakte...

De voorlaatste week van maart 2016 startte mijn bevallingsverlof, vijf weken voor mijn uitgerekende datum. Vijf weken waarin ik tijd had om me voor te bereiden (mijn koffer voor het ziekenhuis was nog niet gemaakt!), om al wat rust op voorhand te nemen én... om mijn naai-ideetjes nog snel uit te voeren, voor de baby geboren zou zijn en ik noodgedwongen een pauze zou moeten nemen op naaigebied.
Ik had nog heel wat wensen om uit te voeren, zoals een aantal t-shirts voor Tijn (omdat ik toen nog dacht dat het effectief zomer zou worden!), een pakje voor de baby, een hoes voor de relax, ...
Toen ik dacht dat mijn lijstje wel volledig was, kwam ik een nieuwe blogpost tegen bij Eefje. Zij maakte een wikkeldeken (ook wel vlinderdeken genoemd) en ik dacht: dat wil ik ook!

Ik ben dan wat gaan googlen, om te weten: 'hoe pak ik dit best aan?' Ik wou niet zo'n echte vlinderdeken, omdat mijn eerste zoontje nogal groot was bij de geboorte. Als Jenne ook zou groot zou zijn, zou dat vlinderdekentje niet lang passen.

Eerste vereiste was dus: een dekentje dat volledig open kon gevouwen worden, zodat het kan meegroeien met de baby.

Ik vond onder andere deze tutorial in het Engels, om me daarbij te helpen. Nadeel bij deze versie vond ik het vaste kapje.

Tweede vereiste dus:  Een kap verkrijgen door elastiek.

Daarvoor vond ik deze uitleg. Ik wilde een elastiek die je zelf kan aanpassen, dus dat zou ik al anders doen.

Nadeel bij vorige twee versies, was dat je veel stof moet wegknippen om die mooie golvende zijkant te bekomen.

Derde vereiste: zo weinig mogelijk stof moeten wegknippen, dus een vierkante vorm van deken, zoals hier.

En tadaaa, een mix van alle dingen die ik ter inspiratie vond...

Ondertussen is de gele elastiek op maat geknipt, zodat er niet langer twee grote lussen aan het dekentje hangen...

 Ik maakte uit katoen een groot vierkant van 110 x 110 cm. Dat speldde ik op de superzachte en warme sweaterstof, om er een even grote lap uit te knippen.
In de katoen maakte ik twee knoopsgaten, elk op 28 cm van de hoek af. Suggestie: in de toekomst zou ik meer centimeters nemen, dit is naar mijn smaak wat te kort. Ik stikte een tunnel van knoopsgat naar knoopsgat, waar de elastiek door werd getrokken. Met stoppertjes zorg ik ervoor dat de elastiek niet in de tunnel verdwijnt.
Ik zette verder een grasgroene paspel tussen beide stofjes, dat geeft toch een mooi afgewerkt effect vind ik.
Het enige wat ik nog moest doen, was velcro om het dekentje te laten sluiten. Toen ik op het punt stond om af te meten waar ik dat juist zou doen, besloot ik dat het zonde was van het mooie dekentje. Ik heb het dus zo gelaten, en mocht het nodig zijn, kan ik er nog altijd velcro op naaien...

Een foto van het dekentje in gebruik...

En wanneer het dekentje niet meer kan gebruikt worden om te wikkelen, haal ik de elastiek eruit en hebben mijn jongens een gezellig dekentje voor in de zetel, of om op te spelen!