Doopsuiker en co!

Een jaar en morgen twee maanden geleden stond mijn wereld op z'n kop, want ons zoontje werd toen geboren!
Sindsdien is het leven niet meer hetzelfde, hetgeen zich ook uit in weinig blogposts ;) Maar... wat al héél lang op de planning staat, is een beetje 'stoefen' met mijn doopsuiker, want daar ben ik écht wel trots op (en dat valt niet vaak voor)! Ik heb me creatief kunnen uitleven met het maken van alles, heerlijk!

Nu heb ik eindelijk eens tijd gemaakt om tussen de honderden foto's van zoonlief te gaan zoeken en bewerken, om ze hier te kunnen plaatsen!

Het begon allemaal met het geboortekaartje... Ik wilde graag iets zelf ontwerpen, met papier, om nadien te laten drukken (wegens grote oplage). Graag met een uiltje, maar wel origineel wegens overaanbod aan uiltjes. Dus... het werd een uil in een boom!

Daarna begon het brainstormen over de doopsuiker zelf. Suikerbonen wou ik wel, maar niet te klassiek... 

 Verder wou ik heel graag alles zelf maken, met veel kleurtjes en verschillende materialen. Drie verschillende ontwerpen dus, want het moest ook voor mezelf leuk blijven (en ik kon niet kiezen tussen stof of papier!).
Ik naaide vele uiltjes en ben nu een pak beter in het maken van bochten met het naaimachien! Ook het onzichtbaar toenaaien met de hand is iets wat ik zeer sterk beheers :) Achteraf stempelde ik Tijn z'n naam nog onder de uiltjes op de papieren zakjes (en deed ik een schietgebedje dat hij toch geen meisje zou zijn!)

 Ik wou ook de boom laten terugkomen in de doopsuiker, dus ik experimenteerde met vilt, verschillende vormen van kruin, klei en kleine potjes... en tadaaa... Nadien heb ik ook nog op het lintje aan de bloempotjes zijn naam gestempeld... Kwestie van zo ver mogelijk in het proces feedback te kunnen vragen.

En tot slot, om het ook wat vooruit te laten gaan, gebruikte ik een pinterest-ideetje voor deze zakjes... Een leuk papiertje en kalkpapier erop gestikt, de alombekende uil erop en natuurlijk ook de boom. De stam is een stempel die ik ge-heat-embossed heb, de kruin tekende ik er zelf bij.

Voor de collega's op het werk is een grote lading snoep altijd een succes, dus zo geschiedde... (ik kon het natuurlijk niet laten om de saaie pot een beetje te pimpen!)

En toen alles af was, ging ik naar de Ava, en wat zag ik daar? Een boom, dé boom, MIJN boom! Ik kon het dan ook niet laten om hem mee te nemen (eerst betaald uiteraard) en aan te passen naar het ontwerp van de geboortekaart. Hij staat nog steeds in onze living, wegens nog altijd content met de grote toevalligheid en de goede vondst!

Ik vond dat allemaal ZO leuk om te doen, dat ik jaloers was op zwangere vrouwen die met suikerbonen-accessoires de AVA uitliepen!
Als ik ooit zonder werk val, is dat nog een roeping :)