Tot ik zelf zo'n zeverkindje op de wereld bleek gezet te hebben ;) Ik moest dus ook al snel geloven aan de zeversjaaltjes. Of tien keer per dag een droge t-shirt. Dat zagen noch ik, noch zoonlief zitten, dus sjaaltjes zouden het worden! De reden waarom ik ze nooit leuk vond, was dubbel. Enerzijds vond ik het zonde dat die sjaaltjes de mooie kinderkledij verstopten. Anderzijds vond ik ook gewoon nooit mooie doekjes! Van mij mag dat wel wat opvallen en een tof kleurtje hebben.
Gelukkig vond ik hier en daar in de winkel wel iets dat mij aanstond, maar... een handige mama, maakt zo'n dingen ook vaak zelf!
Ik heb heel wat geëxperimenteerd met verschillende modellekes, met al dan niet bevredigende resultaten tot gevolg.Die verschillende experimentjes hebben nooit mijn blog gehaald want ze werden direct in gebruik genomen. De laatste uitwerking van het beste prototype (voor mij), heb ik echter éérst op foto gezet en dan pas in gebruik genomen!
 |
| Drie stofjes van het stoffenspektakel! De autootjes waren duur, dat weet ik nog, maar o zo'n dankbare stof om mee te werken. Dat verwerkt zichzelf als het ware! |
Zo simpel, de werkwijze. Ik deel ze graag.
Men neme een microvezeldoekje uit de eerste beste doe-het-zelf-zaak (let wel op dat je grote doeken koopt), vouwt dit vierkant dubbel zodat je twee driehoeken krijgt en knipt de vouwlijn door.
Een van de twee driehoeken leg je op een mooi katoentje, doe maar direct op de goeie kant. Je knipt het katoentje even groot als de microvezeldoek. Spelden is overbodig, dat microvezel blijft goed hangen op katoen!
Even langs de naaimachine passeren, maar opgelet! Vergeet het keergat niet ;) Binnenstebuiten draaien, keergat dichtnaaien (met de hand, voor de perfectionist, met de machine voor de gehaaste medemens), kamsnaps erin en klaar!
Deze doeken bleken wel iets groter dan die van mijn prototype dus ik heb er nog een extra kamsnap in gezet om het wat te verkleinen!
Nou dit zijn wel heel erg leuke doekjes hoor!
BeantwoordenVerwijderen